“Eerst deze drukke periode door, en dan… dan komt die rust vanzelf wel.”
Stop. Dit is de grootste, meest schadelijke leugen die we onszelf vertellen. Een leugen die je ervan weerhoudt om daadwerkelijk de regie over je leven te pakken. Ik hoor het continu van vrouwen zoals jij: je bent een professional, een toegewijde moeder, een organisator in hart en nieren. Je bent de spin in het web op het werk en thuis. Je bent altijd ‘aan’.
Je bent ervan overtuigd dat je ‘gewoon nog even’ moet doorzetten. Dat voor jezelf zorgen een luxe is, iets wat je doet op vakantie of als de kinderen het huis uit zijn. Iets wat past bij ‘meer tijd’ of ‘minder verantwoordelijkheid’.
Waarom blijf ik alles maar doen zelfs als ik uitgeput ben en zorg ik niet voor mezelf?
Laten we eerlijk zijn: je bent trots op wat je allemaal aankunt. Het geeft een goed gevoel, die bevestiging dat iedereen jou nodig heeft. Je innerlijke stem zegt: ‘Dat kan jij er nog wel even bij doen, je bent daar zo goed in.’
Maar deze drang om alles te fixen en te controleren, komt met een prijs.
- Je hoofd is vol. De gedachten blijven maar malen, van werkdeadlines tot de boodschappenlijst. Je ervaart nooit échte rust. Mentaal voor jezelf zorgen schiet er volledig bij in.
- Je negeert de signalen. Je voelt onrust, vermoeidheid of lichte fysieke klachten, maar negeert het. Je ‘moet’ door.
- De angst om NEE te zeggen. Nee zeggen is geen optie, want wat zullen ze dan van je vinden? Dat nare stemmetje fluistert dat je dan tekortschiet.
Dit patroon maakt je tot een vat vol stress. Je draagt je eigen takenpakket én de taken van de mensen om je heen. Je bent je eigen verantwoordelijkheid en die van anderen aan het dragen. Je rent harder, en je bent de enige die dat merkt, totdat de onvermijdelijke, plotselinge stop komt.
Wat is de werkelijke prijs als ik dit gevoel blijf negeren en niet voor mezelf zorg?
Dat is het moment dat je lichaam het signaal afgeeft: de grens is bereikt. Het is het moment dat je lichaam het letterlijk overneemt. Je kunt niet meer helder nadenken. Je bent kortaf, humeurig, valt uit naar je omgeving. Pijn in je lijf. Dit is geen plotselinge gebeurtenis. Dit is de optelsom van maanden of jaren van het negeren van die innerlijke stem.
Ik zie het bij veel van mijn klanten: ze komen pas als ze uitvallen. En dat is zo zonde, want het verlies is enorm, persoonlijk en direct voelbaar:
- Verlies van verbinding: Je bent kortaf, ongeduldig en soms zelfs boos tegen je dierbaren. Dit legt een zware druk op je relaties thuis.
- Verlies van tijd en energie: De tijd die je nu kwijt bent aan opbouwen en herstellen, kun je niet meer terugkrijgen. Het herstel is langdurig en pittig.
- Verlies van jouw professionaliteit: Je bent niet meer de heldere, effectieve professional die je wilt zijn. Dit heeft op termijn ook onvermijdelijk gevolgen voor je werk. (Jouw werkgever kan je in dit stadium niet meer helpen met een korte cursus).
Wil je écht wachten tot je letterlijk stilgezet wordt en je geen keuze meer hebt? Dit is de hoogste prijs die je betaalt voor het ‘alles goed doen’.
Het grote misverstand: hoe onze drang naar behulpzaam zijn ons uitput
Ik zie bij mijn klanten dat de diepste valkuil zit in de overtuiging dat voor jezelf zorgen egoïstisch is.
Jarenlang dacht ik ook: ik ben pas waardevol als ik anderen help, voor ze denk en alles vast regel. Ik was verslaafd aan het gevoel dat ik nodig was en aan de snelle, maar oppervlakkige blijdschap die ik kreeg van het ontzorgen van anderen.
Maar dat is een illusie van controle die leidt tot uitputting.
Zelfzorg gaat niet over een uurtje in bad. Het gaat over zelfregie. Het is de fundamentele vraag: hoe zorg ik ervoor dat ik in balans blijf, zodat ik mijn eigen verantwoordelijkheid houd en die van de ander los kan laten?
Dit is het cruciale punt van de wisselwerking tussen werk en leven:
- Als je je hierin niet reguleert: Je bent overbelast, je neemt stress mee naar huis en naar je werk. Je verliest je focus en bent minder effectief.
- Als je zelfregie pakt: Je bepaalt je grenzen, waardoor je helderder en energieker bent. Je levert betere kwaliteit op je werk en bent een fijnere partner/ouder thuis.
Voor jezelf zorgen is de sleutel. Het is het fundament onder jouw professionele en persoonlijke leven. Je kunt pas écht voor de ander zorgen als jouw eigen energieniveau op peil is. Dit is ook essentieel voor emotioneel voor jezelf zorgen.
Oké, hoe doe ik dit anders? Waar begin ik met zelfzorg?
Waar moet je beginnen als je uitgeput bent en niet meer weet wat je leuk vindt? Dit vraagt om bewuste stappen:
Stap 1: wat deed je vroeger waardoor je de tijd vergat? (mijn energiebron)
Stel je voor: als kind had je nog geen verantwoordelijkheden of sociale druk. Wat deed je toen?
- Welke activiteit gaf je zoveel zingeving en plezier dat je de tijd vergat tot je moeder je riep?
- Waar werd je als kind écht blij van?
Voor mij was dat boeken lezen. Het is de deur naar een moment van opladen, ‘weg’ zijn. Dat is jouw persoonlijke energiebron.
De activiteit die je vroeger je energie gaf, is het begin. Dit werkt nu, als volwassene, precies hetzelfde.
Stap 2: hoe krijgt zelfzorg nu wél een vaste plek in je agenda?
We plannen vergaderingen, de tandarts en sportlessen van de kinderen. Maar je plant zelden tijd voor jezelf. Voor jezelf zorgen is geen spontane actie; het is een must.
Blok die gevonden energiebron (Stap 1) wekelijks in je agenda. Behandel die afspraak als heilig, alsof je bij de tandarts zit.
- Het hoeft niet groots. Het is een dagelijks stukje lezen, een korte, bewuste wandeling, of 5 minuten stilte.
- Zelfregie begint met de keuze om die ene stap elke dag te zetten.
Als je denkt: ‘Ik heb geen tijd’, dan is dat juist het grootste signaal dat je het NU moet doen. Klein beginnen is de sleutel. Je zult merken dat dit je helpt om beter mentaal voor jezelf te zorgen en meer balans te krijgen. De energie die je ervoor terugkrijgt, is de brandstof om door te gaan.
Stap 3: waar wil je écht je tijd en energie aan besteden? (mijn koers)
Je loopt vast omdat jouw diepste waarden (bijv. verantwoordelijkheid, loyaliteit) niet in balans zijn met je acties (alles overnemen).
- Wat zijn jouw niet-onderhandelbare behoeften in je werk en privé?
- Waar ligt de grens tussen wat jij moet doen en wat goed voelt?
Door jouw persoonlijke waarden helder te krijgen, krijg je de moed om ‘nee’ te zeggen tegen taken die jou leegzuigen en ‘ja’ tegen projecten die jou energie geven. Dit zorgt voor een betere afstemming op de werkvloer én thuis. Je bent niet kortaf, maar energiek, helder en effectief.
Mentaal voor jezelf zorgen en emotioneel voor jezelf zorgen zijn de bouwstenen; het gaat om een bewuste keuze voor een leven in balans.
Wil je eindelijk stoppen met rennen en starten met rust?
Het vraagt moed om te stoppen met rennen en te kijken naar die innerlijke onrust. Je hoeft dit niet alleen te doen.
Als Life- en Loopbaancoach ben ik de expert in het herstellen van die cruciale balans tussen jouw rennen en rusten. Ik help jou om die innerlijke rust en helderheid te vinden, zodat je stopt met altijd ‘aan staan’ en weer met overtuiging en energie de regie pakt over je werk én je leven.
Wil je dat ik 1 op 1 met jou meekijk hoe je jouw unieke Zelfzorg-strategie kunt inplannen? Zodat je in plaats van uitval, duurzame inzetbaarheid en zingeving ervaart?
Plan online een gratis koffiegesprekje (max. 30 minuten) in met mij. Dan zet je zelf de koffie/thee, maar het warme welkom om jouw verhaal te horen is hetzelfde.